හිපොක්‍රටිස් ගේ සර්පයා භාරද්වාජට දෂ්ට කිරීම හෙවත් වෘත්තීය සදාචාරය කල් ඉකුත්වීම

ආයුර්වේද වෘත්තිකයා හා ඔහුගෙන් සිදුවන සේවාව බටහිර වෛද්‍යවරුන්ගේ අවතක්සේරුවට හා අවමානයට ලක් වූයේ අද ඊයේ සිට නොවේ. එය මෙරට යටත් කරගත් බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදී පාලනය ආරම්භය සිටම ඉතා සැලසුම්සහගතව සිදුවුවකි. අදටත් සිය පරාධීන චින්තනයෙන් මිදිය නොහැකි වූ දොස්තර ආධිපත්‍යය සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රය තුළ සියලු වරප්‍රසාද හා හිමිකම් අත්පත් කරගනිමින් ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයා අවශේෂ ගණයට හෙළා කටයුතු කරන්නේ වෘත්තීය උද්දච්ඡකම නිසා ය. යුරෝපීයෝ මේ රටට පැමිණෙන විට ආයුර්වේද හෝ දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමය විසින් පාලනය කළ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ සියලු වගකීම් දේශපාලන බලයෙන් අත්පත් කරගත් බටහිර වෛද්‍ය ක්‍රමය ලොව අන් සියලු රටවල මෙන් ම මේ රට තුළත් දේශීය සම්ප්‍රදායන් ගෝත්‍රික තත්වයට ලා සමාජයෙන් බැහැර කළහ. මෙකී "වෘත්තීය ත්‍රස්තවාදයට" එරෙහිව මේ අදහස් ලියන්නට සිත් වූ අතර මෙමගින් බටහිර වෛද්‍ය ක්‍රමයේ වෘත්තීය ගුණාත්මකභාවය හෝ එමගින් සමාජයට සිදුවන සේවාව අවතක්සේරුවට ලක් නොකරන බව පළමුව කිව යුතුය. වරින් වර මතුවන අධිපතිවාදී මානසිකත්වයෙන් යුත් ගෝත්‍රික ආකල්ප ඇති දොස්තරලා අතින් දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමයට සිදුවෙන අපහාස උපහාස හා මදිපුංචිකම් ඉවසා ගත නොහැකි නිසා ලියැවුණු අදහස් නිසා එහි යම් වෘත්තීය ප්‍රචණ්ඩත්වයක් ඇතැයි සිතෙන්නටත් හැකිය. එහෙත් මේ ටික නොලියා බැරි තැන ලිව්වෙමි. මෙය දිග වැඩි යැයි සිතුනත් මොවුන්ගේ නරුම අදහස් වලට පිළිතුරු දෙන්නට මිට වඩා දිගට ලියනවා මිස කෙටියෙන් ලියන්නට නම් බැරිය. නැසීගිය මහාචාර්ය ගුණපාල ධර්මසිරි මහතා සිය ආන්දෝලනාත්මක කෘතිය වූ Nature of Medicine (වෛද්‍ය ශාස්ත්‍රයේ ස්වභාවය) හරහා මතු කළ ඉතා කටුක, අමිහිරි හා අවිවාදිත සත්‍යය වූයේ බටහිර වෛද්‍ය ක්‍රමය ඉතා විනාශකාරී ලෙස දුප්පත් රටවල ජනතාව ගේ ජිවිත බිලිගන්නා බවයි. එම ක්‍රියාවලිය තවදුරටත් අමානුෂික වන්නේ ඔවුන් සතුව තිබු දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම ඊනියා විද්‍යාත්මක ක්‍රමය ඔස්සේ ගර්හාවට හා උපහාසයට ලක් කරමින් දැනුම පිළිබඳ ඒකාධිකාරයක් ගොඩනැගීමෙන් සිදු කරන ව්‍යසනය නිසාය.

ජෝන් ඩේවි 1821 දී ඔහුගේ An Account of the Interior of Ceylon, and of Its Inhabitants තුළින් එල්ල කළ අශිෂ්ට විවේචනය අපේ මුතුන් මිත්තන් ට කියවන්නට නොලැබුණේ ඔහු ඒ පොත එංගලන්තයේ දී ඉංග්‍රීසියෙන් පළ කළ නිසාය. එහෙත් ඔහුගේම අදහස් වල නූතන මුහුණුවර තුළින් අපේ වෙදකමේ මුහුණට කෙළ ගසන්නට මෙන් කරන අශිෂ්ට අවලාද අපි ඉවසන්නේ නැත. ඉතිහාසයේ අපිට නිවැරදි කරන්නට බැරි වූ ඒ වරද මේ සියවසේ දී හෝ අප විසින් කළ යුතු ය. ඉතිහාසය පුරා සෞඛ්‍ය පද්ධතියේ නැති බැරිකම් සියල්ල පැටවුයේ දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමය මතය. එනයින්ම සස්සඳ හා Chinese Herbal Nephropathy  හරහා පසුගිය කාලය තුළ විවිධ නින්දා අවමන් චෝදනා එල්ල වූයේ මේ රටේ දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමයට ය. මේ රටේ වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයට ඉදිරිපත් කළ අතුරු වාර්තාවේ සස්සඳ පිළිබඳ ගොන් තර්කයක් ඇතුළත් වී තිබුණා පමණක් නොව ආයුර්වේද ඖෂධ භාවිතය ගැන සැකසහිත නිර්දේශයක් ද ඉදිරිපත් කර තිබුණි. අපේ රටේ දේශීය වෙදකමේ මුලධර්ම හෝ ප්‍රතිකාර වල අන්තර්ගතය හෝ ඒවායේ ක්‍රියාකාරිත්වය ගැන මෙලෝ හසරක් නොදැන පංචකර්ම නමින් කුමක් හෝ බහුබුතයක් දැක එය ආයුර්වේදය යැයි සිතු දොස්තර මහතුන්ගේ ගේ දැනුම හා අවබෝධය ගැන කණගාටු වෙනවා හැර වෙන විකල්පයක් නැත. ඒ සස්සඳ තර්කය යල් පැනගොස් බොහෝ කල් බව ඔහු නොදැනීම විහිළුසහගතය. Balkan Endemic Nephropathy (BEN) හා Chinese Herbal Nephropathy වලට මුවාවී අපේ රටේ දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම වලට පහරදෙන්නට ඔය වකුගඩු විශේෂඥයින් හට අවශ්‍ය බව අපි දනිමු. අපේ රටේ දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමය තුළ සස්සඳ භාවිතය හා ඔය වකුගඩු රෝගයෙන් පිඩා විඳින රෝගීන්ගේ සස්සඳ අඩංගු දේශීය ඖෂධ වලට නිරාවරණය වීමේ අවස්ථා පිළිබඳව ඇති වාර්තා පෙන්වන ලෙස ඔහුට අභියෝගයක් කරමි. මේ රටේ ජනතාවගේ සෞඛ්‍යය වෙනුවෙන් වෙහෙසෙන බටහිර වෛද්‍යවරුන් මෙන්ම දේශීය වෛද්‍යවරුන් ද සිටින බව මේ නරුමයින් අමතක නොකළ යුතුය. ආයුර්වේදය හා දේශීය වෙදකම් තුළින් මිනිසුන් රවටන හොර වෙදුන් සමාජයේ කොතෙකුත් සිටින නමුත් එහි වරද හරහා වෛද්‍ය ක්‍රමයේ ප්‍රත්‍යක්ෂ සේවාව පහත හෙළන්නට ඉඩදිය නොහැකිය. අපේ ගුරුවරුන් අපිට ඉගැන්වූයේ වෛද්‍ය ක්‍රමය කුමක් වුවත් එමගින් රෝග සුවපත් කරන මිනිසුන් මරණයෙන් මුදවන චිකිත්සකයින් අගය කළ යුතු බවයි. එය සෘෂි භාෂිතයයි. සුචිකිත්සකයා කුමන ජාතියකට රටකට අයත් වුවත්, කුමන වෛද්‍ය ක්‍රමයකින් මිනිසුන් ට සේවය කළත් ඔවුන්ගේ ශ්‍රේෂ්ඨ වෘත්තීය සමාජයේ ගෞරවයට බඳුන් වේ. එහෙත් මේ කතා කරන්නේ බටහිර වෙදකම පමණක් සර්වසාධාරණ යැයි අන් සියලු වෙදකම් නිෂ්පල යැයි සිතන එය පමණක් ලොව පැවතිය යුතුයැයි අන් සියලු වෙදකම් මෙලොවින් අතුගා දැමිය යුතු යැයි පතන අධමයින් ගේ අදහස් ගැන පමණි.

මොවුන් ගේ එක තර්කයක් වන්නේ දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම අනෙක් වෛද්‍ය ක්‍රම වලට අවශෝෂණය වීමට ඇති බිය ගැනයි. ආයුර්වේදය එසේ නවීන වෛද්‍ය ක්‍රමයට අවශෝෂණය කර ගත්තා නම් දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමය එසේ නොකිරීමට හේතුව රෝහියා සුව කිරීමේ ගෞරවය දොස්තර මහතා ලබා ගනී යන කුහක සිතිවිල්ල නිසා යැයි ඔවුන් උපකල්පනය කරයි. මෙහිදී මතුවන මූලික ප්‍රශ්නය වන්නේ අතීතයේ සිදු වූ දෙය නැවත සිදුවීමේ අවදානමක් ඇති බවයි. මේ රටේ සෞඛ්‍ය පද්ධතියේ පාලනය සියතට ගත් බටහිර වෛද්‍යවරුන් මේ කැස කවන්නේ ඉතිරී ටිකත් සින්ක්කර ලියා ගැනීමටයි. බටහිර ප්‍රතිකාර පද්ධතියට අවශෝෂණය කළ කිසිදු සාම්ප්‍රදයික දැනුමක ස්වාධීකාරය එහි මුල් අයිතිකරුවන් හට නොමැත. විවිධ පර්යේෂණ ඔස්සේ ඖෂධිය ශාක වලට අදාළ සම්ප්‍රදායික දැනුම පදනම් කොට නිපදවූ බෙහෙත් වල අයිතිය ඇත්තේ බහුජාතික සමාගම් වලටය. එම දැනුම බිලි බා ගැනීමේ ඇම ලෙස පාවිච්චි කරන්නේ ඔය කියන රෝගී සුබසිද්ධිය හෝ මානව සංහතියේ යහපත වැනි සුරතල් වදන් ය. දේශීය වෛද්‍යක්‍රම වල උපයෝගිතාව සම්බන්ධයෙන් නවීන දැනුම උරගා බලන්නට නොපෙළඹෙන බොහෝ විද්වතුන් මේ බුද්ධිමය සොරකමට රුචිය. රෝගීන් බටහිර වෙදකමට නැඹුරු කිරීමේ සියලු මාධ්‍ය මෙහෙයුම් අශික්ෂිත ලෙස ක්‍රියාත්මක වෙද්දී ගමේ වෙදමහතුන් ට ගොඩ වෙදා යැයි ගරහමින් රෝහල් තුළ මහජන මුදලින් යැපෙන දොස්තර මහත්වරුන් රෝගීන් ගේ යහපත ගැන සිතන අයුරු ඔවුන්ගේ වත්කම් හා බැරකම් ප්‍රකාශ බැලීමෙන් වටහා ගත හැකිය.

පළමුවෙන් මෙබඳු බටහිර ගැති අන්තවාදීන් මතුකරන නරුම තර්කය වන දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමයේ සාර්ථකභාවය හා සාඵල්‍යතාව ඔප්පු කිරීම, පර්යේෂණ හා සංඛ්‍යා ලේඛන ගැටලුවට යම් පිළිතුරක් දිය යුතුය. අපේ රටේ බරපතල ඛේදවාචකයක් වුණු රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තියේ මුලික දෝෂය නිසා අපි ජාතික සෞඛ්‍ය පද්ධතියෙන් අවතැන් වීමේ වාසිය නෙ ඔය ගැටලුවට හේතුව. පළමුවන ප්‍රතිතර්කය වන්නේ දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම වල සහාය හා දායකත්වය සෞඛ්‍ය සේවාවට ලබා ගැනීමේ යෝජනා සම්මත හා ප්‍රඥප්තීන් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය සම්මත කර තිබුණත් බටහිර වෛද්‍යවරුන්ගේ අශික්ෂිත ඒකාධිකාරී වෘත්තීය ආධිපත්‍යය නිසා ඒවා පසුගිය දශක කිහිපයක් තුළ ක්‍රියාත්මක වූයේ නැත. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ 1978 අල්මා ආටා ප්‍රකාශනයත් 2008 බිජිං ප්‍රකාශනයක් මේ රටේ ක්‍රියාත්මක වූයේ නැත. එසේම එමගින් හඳුන්වා දුන් 2002-2005 දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම පිළිබඳ සිව් අවුරුදු උපායික සැලැස්මත් කිසිම ප්‍රගතියකින් තොරව අවසන් විය. මේ සියලු අවනතිගාමි තත්වයන් ට හේතුව බටහිර වෛද්‍ය ආධිපත්‍යය සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ මුල්බැස තිබීමයි. දැන් 2014 - 2023 දස අවුරුදු සැලැස්මක් හඳුන්වා දී තිබේ. එයට අත්වනඉරණම දෙස බලා සිටිමු. එහෙත් ඉන්දියාව ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක්‍රමය ඉතා දියුණු මට්ටමෙන් අද පවත්වා ගෙන යන්නේ එහි බටහිර වෛද්‍යවරුන්ගේ වෘත්තීය ශික්ෂණයේ උසස් බව නිසා ලැබෙන ගුණාත්මක දායකත්වය ද ඔස්සේය. දෙවනුව ඉන්දියාව තුළ ඔවුන් කියන විද්‍යාත්මක ක්‍රමය භාවිතා කරමින් ආයුර්වේදය ඇසුරෙන් ඕනෑ තරම් සායනික පර්යේෂණ සිදු කර තිබේ. ඒවා පිළිගත් වෛද්‍ය සඟරා වල පලවී තිබේ. දියුණු ලෝකයේ පළමු පෙලේ වෛද්‍ය ආයතන වල ආයුර්වේදය හා දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම ගැන පර්යේෂණ කරන අවධියක ඒවායේ සාඵල්‍යතාව ගැන මොන්ටිසෝරි කතා දෙසාබාන්නේ පසුගාමී මානසිකත්වයක් ඇති තවමත් 19 වැනි සියවසේ මුල් භාගයේ බ්‍රිතාන්‍ය යටත්විජිතයේ වහල් භාවයෙන් නොමිදුණු මිනිසුන්ය. තුන්වැනිව බටහිර වෛද්‍ය සභාව විසින් දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම සමඟ පර්යේෂණ වල නියැලීමට වෘත්තීය තහංචි පනවා ඇති ගෝත්‍රික සමාජයක් තුළ ඒකාබද්ධ පර්යේෂණ සිදුකිරීමට පෙර එකී අශිෂ්ට තහංචිය ඉවත් කළ යුතුය. සෑම අතින්ම අත් පය බැඳ දමා මොවුන් අපේ වෙදකමේ සත්‍ය බලන්නට රෝගීන් සුව පත් කර පෙන්වන්න යැයි අභියෝග කරයි. එහෙත් මේ රටේ රෝගීන් සුවපත් කරන දේශීය වෛද්‍යවරුන් ඔය කෙහෙල්මල් Double Blind Randomized Controlled Trials ගැන හාංකවිසියක් නොදනී. ඔවුන් කරන්නේ ප්‍රතිඵල පාදක වෙදකමකි. එය බටහිර ගැති දොස්තරලාට පෙන්නේ placebo effect එකක් වගේය. ලංකාවේ දොස්තරලා එසේ සිතන විට ලෝකය Patient Oriented Evidence Based Medicine (POEM) සමඟ ඉදිරියට යයි. ඒ පිළිබඳව NEJM, BMJ, JAMA, The Lancet වැනි පිළිගත් වෛද්‍ය සඟරා ලිපි පළකරයි. ලෝකයේ දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම ගැන පර්යේෂණ කිරීමට බටහිර වෛද්‍ය විශේෂඥයින් වෙනත් විද්වතුන් අවස්ථා සොයමින් සිටියි.

Michel Foucault විසින් ලියු 1973 දී පළවූ The Birth of the Clinic: An Archaeology of Medical Perception නැමති ග්‍රන්ථය සෑම බටහිර වෛද්‍යවරයෙකුම කියවිය යුතු ය. ඔහු එහි හඳුන්වා දෙන “medical gaze” නම් පදය තුළින් දුර්මානුෂකරණය (dehumanization) හරහා රෝගීයා හුදු කය මිස සිත නැති යාන්ත්‍රික සත්වයෙකු ලෙස සැලකීමේ ඓතිහාසික වරද බටහිර වෙදකම මගින් වෘත්තීය තත්වයට පත් කළේය. 1979 දී Robert S. Mendelsohn විසින් ලියන ලද Confessions of a Medical Heretic ග්‍රන්ථය මුළුමනින් ම අනවශ්‍ය ශල්‍යකර්ම හා නුසුදුසු ඖෂධ නිර්දේශ සම්බන්ධයෙන් වෛද්‍යවරයෙකුගේ පාපොච්චාරණයක් ලෙස එළි දක්වා ඇත. සාක්ෂි ඇතිවම ඔහු පවසන පරිදි බොහෝ ශල්‍ය කර්ම රෝගීන්ගේ සෞඛ්‍යය හා ජිවිත අවදානමට පත් කරන මුදල් අපතේ යැවීමක් ලෙස මේ පොතේ සඳහන් ය. Ivan Illich නම් ප්‍රකට සමාජ විද්‍යාඥයා 1976 දී පළ කළ Medical Nemesis නම් ග්‍රන්ථයේ ඔහු කියන්නේ බටහිර වෛද්‍ය ක්‍රමය රෝගීන්ගේ සෞඛ්‍යයට පමණක් නොව සමාජ ජිවිතයට හා සංස්කෘතික පැවත්මට ද හානිකර බවයි. ඔහු බටහිර වෛද්‍ය ක්‍රමයේ ප්‍රතිකාර වල අතුරු ආබාධ නිසා ඇතිවන සෞඛ්‍යමය හානි clinical iatrogenesis නමින් හැඳින්විය. එනිසා රෝගීන් ගේ සමාජ ජීවිතය තුළ ඇති කරන හානිකර බලපෑම social iatrogenesis නමින් හැඳින්වූ අතර සංස්කෘතික හර පද්ධතිය හා සදාචාරය කෙරෙහි ඇතිකරන හානිය cultural iatrogenesis නමින් හැඳින්විය. දොස්තර මහත්වරුනි, දේශීය වෙදකම විවේචනය කීරීමට පෙර කරුණාකර මේ පොත ද කියවන්න. අපි විවේචනය කරන්නේ ඔබේ වෛද්‍ය ක්‍රමය නොව එමගින් ඔබ බිහි කරන වෘත්තීය ත්‍රස්තවාදයයි. වෛද්‍ය ක්‍රමයේ විශිෂ්ට දැනුම හා තාක්ෂණයේ දියුණු මෙවලම් දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රම තලා පෙලා හෙළා දැකීමට පොළඹවන ඔබගේ ගෝත්‍රික මානසිකත්වය යි.  

මීළඟ ගැටලුව දේශීය වෛද්‍යවරුන් පාරම්පරික රහස් පිට නොදීමෙන් ඇතිවූ අවුලයි. ඒ තත්වය යටත් විජිත පාලනය තුළ දේශීය දැනුම පිටස්තරයින් ගෙන් ආරක්ෂා කරගැනීමේ ක්‍රමයක් ලෙස ඓතිහාසිකව නිර්මාණය වූ උපායික යාන්ත්‍රණයකි. එසේ නොවූ වා නම් අපේ රටේ පුස්කොළ පොත් තොග පිටින් මංකොල්ල කා විදේශ කෞතුකාගාර පුස්තකාල වල සඟවා ගෙන සිටින පරයින්ගේ ග්‍රහණයට දැනුමේ අයිතියත් ලබා දී අවසන්ය. යුරෝපීයයන් පෙරදිග ලෝකය ආක්‍රමණය කළ එක හේතුවක් වූයේ පෙරදිග වැසියන් සතුවූ පැරණි දැනුම හා තාක්ෂණය එකතු කිරීමයි. ඇත්තටම යුරෝපියන් ගේ මුල් යුගයේ ඖෂධ සංග්‍රහ ගැන සොයා බැලුව හොත් පෙනීයන්නේ ඒවායින් බහුතර දැනුම පෙරදිග ශාක හා ස්වභාවික ඛනිජ ද්‍රව්‍ය ඇසුරෙන් උකහා ගත් කරුණු මත පදනම් ව ඇති බවයි. බ්‍රිතාන්‍ය ඖෂධ සංග්‍රහයේ පළමු පළකිරීම සිදුවන්නේ 1821 දී ජෝන් ඩේවී අපේ වෙදකමට කළ අපහාසයෙන් අවුරුදු 43 කට පසු 1864 දීය.  එහි ඉඟුරු, කහ, කුරුඳු, කොත්තමල්ලි, සූදුරු, සතකුප්ප, මහදුරු, එඬරු තෙල්, සාදික්කා, වසාවාසි, කපුරු, ජයපාල, ගොඩකදුරු, අබිං, කංසා, දුම්මල, කස්තුරි, ආදී මෙකී නොකී බොහෝ ආයුර්වේද ඖෂධ බොහොමයක් ඇතුළත් විය. මෙහි වර්තමාන මාදිලිය ලෙස අද සමහර දොස්තර ලා  දේශීය ආහාර, පාරම්පරික වී වර්ග වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නේ ද එහි මුල් උරුමකරුවන් අමතක කරමින් එහි ගෞරවය තමන් වෙත ලියා ගෙනය. අපේ සංස්කෘතියේ මුල් වැනසූ යුරෝපීය අධිරාජ්‍යවාදීන් ගේ උපදෙස් අනුව මව්කිරි වෙනුවට පිටිකිරි සමාජගත කළ දොස්තර මහත්තුරු අද ඔවුන්ගේ දැනුමක් ලෙස මව්කිරි ගුණ වයන්නේ අපේ දේශීය සම්ප්‍රදායට කිසිදු ගෞරවයක් නොදෙමිනි. එහෙත් අද වන විට ආයුර්වේද බෙහෙතක් බි දොස්තර ළඟට යන රෝගියාට බලු බැනුම් අසන්නට සිදුවේ. ඉස්පිරිතාලයේ සිටින ලෙඩුන් හට ආයුර්වේද බේතක් දෙන්නේ දොස්තරට හොරෙන්ය. ඒ නීතිය කඩ කළහොත් දොස්තරලා ගේ ඇනුම් බැනුම් වලට අමතරව නර්ස් ලා ගේ රවුම් ගෙරවුම් වලට ද ලක් විය යුතුය.

අවි බලයෙන් අපේ රටවල් අත් පත් කරගත් ඔවුන් ස්වාභාවික සම්පත් හා මානව සම්පත් සියල්ල විනාශ කොට ඔවුන්ගේ පරිපාලනමය, අධ්‍යාපනික හා ආර්ථික ක්‍රමය ලංකාවේ ස්ථාපනය කර අපේ ජාතික උරුමයන් දේශපාලනික වහල් භාවයට පත් කළ බව කවුරුත් දනියි. අදටත් මේ දොස්තර ලා වඳින පුදන බටහිර දැනුමේ අයිතිකරුවන් මේ රටේ බටහිර වෛද්‍යක්‍රමය ස්ථාපනය කළේ අපේ ජනතාවට ආදරේ නිසා නොව ඔවුන්ගේ වැවිලි ආර්ථිකයේ සුබසාධනය පිණිසය. පාරම්පරික වෙද මහතුන් ගේ දැනුම බදා නොදෙන්නේ ඇයිදැයි විස්සෝප වී සිටින්නේ ගෝලීය ආධිපත්‍යය දරන යුරෝපීය දැනුම් පද්ධතියේ පැවත්ම සඳහා ඉතිරී දේශීය බුද්ධිමය දේපළ ටිකත් අත්පත් කර ගැනීමේ පවිටු චේතනාව ඇතිවය. බටහිර වෛද්‍ය දැනුම හා සේවාවන් මෙරට ප්‍රචලිත වීමට පෙර මේ රටේ මිනිසුන් ගේ සෞඛ්‍ය තත්වය ඉතා පහළ මට්ටමක තිබු බව පෙන්වන්නට ඔවුන් කරන උප්පරවැට්ටිය නම් යටත් විජිත යුගයේ සංඛ්‍යා ලේඛන උස්සා පෙන්වීමයි. ඒ යුගයේ සෞඛ්‍ය දර්ශක පහළ වැටී ඇත්තේ පර සුද්දන්ගෙන් ගේ යකඩ සපත්තුවට යට වී තිබු සමාජ ආර්ථික පාරිසරයක ජිවත් වූ තමන්ගේ සංස්කෘතික උරුමයන් හි පිහිට නොලැබූ ස්වභාවික සම්පත් මත රැකවරණය ලැබූ ජිවන රටාව බිඳ වැටුණු සියවස් හතරක් පුරා කුරිරු ලෙස සූරාකෑමට ලක් වූ නිසා බව මුන්ට නොතේරෙන්නේ තවමත් පරගැති මානසිකත්වයෙන් පසුවන නිසාය. එදා බටහිර රෝහල් මෙරට ඇති කරන්නට පෙර ජාතික සෞඛ්‍ය රැකබලා ගත්තේ දේශීය වෛද්‍යවරුන්ය. ගමේ සර්ප දෂ්ටයෙන් ජිවිත බේරා ගත්තේ ඔවුන් ය. මව්වරුන්ගේ හා දරුවන්ගේ ජිවිත බේරාගත්තේ වින්නඹු මාතාවන්ය. ඔවුන්ට උපදෙස් දුන්නේ ගමේ වෙදුන් ය. අන්තිමට බටහිර වෙදකමේ අශික්ෂිත ව්‍යාපාරික සෙවනැල්ල අද වනවිට මුළු සමාජයම ගිල ගෙන ඇතිවා පමණක් නොව දේශීය වෙදකමේ පැවත්මට ද අභියෝග කරයි.

1999 දී පළවු James Le Fanu ගේ The Rise and Fall of Modern Medicine හා 2002 දී Bill Sardi පළ කළ The Collapse of Conventional Medicine යන ග්‍රන්ථ කියවීමෙන් බටහිර වෙදකමේ විස්මිත දියුණුවෙන් හිස් උදුම්මවා ගෙන සිටින කොයි දොස්තරලාටත් ගුණය. එම ග්‍රන්ථය විස්තර කරන නවීන වෛද්‍ය ක්‍රමයේ තීරණාත්මක අවස්ථා දොළහ සහ එහි බුද්ධිමය රික්තකය ගැන පවතින විවේචනය නොසලකා මේ අර්බුදය විසඳිය නොහැකිය. පසුගිය සියවසේ ඉතා දරුණු ඛේදවාචකය වූ බහුජාතික සමාගම් හරහා ව්‍යාප්ත වූ ඖෂධ මාෆියාව රෝගීන්ගේ මුදල් සූරාකන අයුරු Marcia Angell 2005 දී ලියා පළකළ The Truth About the Drug Companies: How They Deceive Us and What to Do About It නමැති කෘතිය තුළ මැනවින් විස්තර වේ. එම වසරේදීම Ray Moynihan  සහ  Alan Cassels විසින් පළ කළ Selling Sickness: How the World's Biggest Pharmaceutical Companies Are Turning Us All Into Patients නමැති ග්‍රන්ථය ද මේ ඖෂධ මාෆියාවේ භයානක ප්‍රතිඵල මැනවින් විස්තර කරයි. එසේම 2005 දී පළවූ Carolyn Dean ගේ Death by Modern Medicine නැමති ග්‍රන්ථය නවීන වෛද්‍ය ප්‍රතිකාරයේ ගොදුරු බවට පත්වූ සමාජයේ ඉරණම කදිමට කියා පායි. Ray Strand විසින් 2006 දී පළ කළ Death By Prescription: The Shocking Truth Behind an Overmedicated Nation නමැති පොත තුළ කියැවෙන පරිදි වෛද්‍ය වෘත්තිකයින් ගේ අනුදැනුම ඇතිව හානියට පත්වන රෝගී ජිවිත නිසා සමාජයේ බටහිර ඖෂධ නිසා නව සෞඛ්‍ය අර්බුදයක් බිහිවෙමින් පවතින බව පෙනේ. Shannon Brownlee විසින් 2008 දී පළ කරන ලද Overtreated: Why Too Much Medicine Is Making Us Sicker and Poorer ග්‍රන්ථය ද තව දුරටත් විස්තර කරන්නේ සමාජය මත අනවශ්‍ය ලෙස පටවා ඇති ඖෂධ වල බර නිසා සිදුවන අනර්ථයයි.  2011 දී H. Gilbert Welch, Lisa M. Schwartz, Steven Woloshin යන කතුවරුන් විසින් පළ කරන ලද Overdiagnosed: Making People Sick in the Pursuit of Health නැමති ග්‍රන්ථය විස්තර කරන්නේ අනවශ්‍ය ලෙස රෝග නිර්ණය කිරීමෙන් ඇතිවන අනිටු පලවිපාක සම්බන්ධයෙනි.

ඖෂධ මාෆියාවේ ඒජන්තයින් ලෙස අසරණ රෝගීන් සූරාකන දොස්තරලා නිදහස් අධ්‍යාපනයේ යහපත් පාර්මාර්ථ කෙලසන බව නොකිවයුතුය. ඔවුන් ගේ නොසැලකිල්ල හා අනවශ්‍ය ඖෂධ නියම කිරීම නිසා හානියට පත් වන රෝගීන්ගේ ජිවිත ගැන වග කියන්නේ කවුද? Joshua A. Perper හා Stephen J. Cina විසින් 2010 දී ලියා පළ කළ When Doctors Kill: Who, Why, and How මේ ඛේදවාචකය මැනවින් විස්තර වේ. බටහිර වෙදකමේ මානව ධර්මතා පිරිහෙමින් තිබෙන මේ යුගයේ එහි තාක්ෂණික ප්‍රගමනය වේගයෙන් මිනිස්කමේ සදාචාර සීමාවට පය තබා ඉන් ඔබ්බෙහි ඇති මුදල් දෙසට කෙල හලමින් සිටී. එනිසා දොස්තරලා රෝගීන්ගේ වකුගඩු ගලවා විකුණන පහත් ගණයේ රකුසන් බවට පත්ව ඇත. අසරණ රෝගීන්ගේ පසුම්බිය සුද්ද කර ජිවත් වන මං පහරන්නන් ගේ තත්වයට වැටුණු බටහිර වෛද්‍ය වෘත්තීකයින් තව දුරටත් රෝගීන් ගේ යහපත වෙනුවෙන් කැප වී සිටී දැයි සමාජය විමසන දිනය ලං වෙමින් තිබේ.  Dr. Erika Schwartz විසින් 2015 දී පළ කළ Don't Let Your Doctor Kill You: How to Beat Physician Arrogance, Corporate Greed and a Broken System නමැති ග්‍රන්ථය බටහිර වෛද්‍ය වෘත්තීය වාණිජ පරමාර්ථ තුළ දුෂණය වී ඇති අයුරු මැනවින් විස්තර කරන අතර දොස්තර මාෆියාව අහිංසක රෝගීන් ගේ ජිවිත පරදුවට තබා මුදල් උපයන අයුරු පැහැදිලි කරයි. ඇත්ත කතාව නම් බටහිර වෛද්‍ය ක්‍රමය බොහෝ හපන්කම් කරන්නේ තාක්ෂණික මෙවලම් හා ඒ ඇසුරෙන් ගොඩනැගුනු ඉංජිනේරුමය හැකියාව නිසා බවය. එය අද සමාජය පාලනය කරන ශිල්පාධිපත්‍යය (technocracy) බවට පත් කරගැනීම ලැජ්ජාවට කාරණයක් වන අතර ඉංජිනේරුමය සළුපිළි ගැලවූ දිනෙක බටහිර වෙදුන් ට විලිවසා ගන්නට ඉතිරිවන්නේ ඉතා කුඩා දැනුම් සළුවකි.

(බටහිර වෛද්‍ය ක්‍රමයේ පියා ලෙස සැලකෙන හිපොක්‍රටිස් ගේ ප්‍රතිඥාව තුළින් ගෞරව කරන්නේ වෛද්‍ය විද්‍යාවට අධිපති දෙවියන් වූ ඇස්ක්ලේපියස් හටය. ඔහුගේ සරයැටියේ එතුණු සර්පයා මුල් යුගයේ ග්‍රීක දේව කතා වල සුවකිරීමේ බලය සහිත වූ සංකේතය ලෙස සැලකිණ.)

වෛද්‍ය ඩැනිස්ටර් එල්. පෙරේරා